BLOEMENDAAL - Ze heeft een kwart eeuw ondernemerservaring, niet in de laatste plaats als theaterproducent, en om die reden zit Henrike van Engelenburg vol verhalen en anekdotes. Die vinden hun weg in korte verhalen die ze schrijft voor social media, columns of haar boeken. Dit jaar komt er een jeugdboek uit bij Lemniscaat en ze werkt aan een roman, die gaat over een vrouw die geboren is voor het geluk, maar wel hele slechte gedachten heeft. Sinds september noteert ze de dialogen tussen haar en haar hond. Ze noemt ze ‘Shotjes Optimisme’: tegelwijsheden en echte oppeppertjes in deze tijd van somberte en soberheid.

Henrike: ,,Ze zijn ontstaan na deze coronazomer. Mensen zijn er oprecht blij mee, zeker als ze een persoonlijk beeld aanleveren waar ik een quote bij verzin.” Ze begon er aan toen ze op Ibiza een dichteres ter plekke een nieuw gedicht zag schrijven op een thema dat een toerist haar gaf. Ook voor Henrike schreef ze een speciaal vers: Dog on a holiday. Ze was ontroerd en besloot ook de pen ter hand te nemen.

,,Het zijn geen gedichten, maar korte dialogen met een onderliggende boodschap. En altijd positief. Het is een mooie vingeroefening om mijn pen te slijpen en te scherpen als schrijver.’ Ze heeft inmiddels meer dan vijftig shotjes geschreven, voor anderen en voor social media.

,,Door die toevallige ontmoeting met dichteres Tania Panés in Spanje kreeg ik zo’n geweldige boost dat ik die wilde doorgeven aan anderen. Panés, zegt Henrike, dichtte over de hond omdat ze hem zo’n persoonlijkheid vond. ,,Mijn hond heeft mij jaren geleden houvast gegeven in een moeilijke periode. Bovendien is hij nogal fotogeniek. Door het schrijven te combineren met zijn looks ontstaat een positieve vibe, die ook nog eens ergens over gaat. In de eerste dialogen ontstond de naam Koekeloere, van ‘even onderzoeken of gluren’. Mensen kennen de hond nu onder deze naam, maar eigenlijk heet hij Duffie. Koekeloere is zijn artiestennaam."
Inmiddels schrijft Henrike van Engelenburg bij elk shotje optimisme achtergrondverhaaltjes. Door op de foto te klikken krijgen mensen tekst én Koekeloere te zien. ,,Mijn doel is meer optimisme te verspreiden en te creëren onder de mensen. De shotjes vergroten het positivisme. Delen is vermenigvuldigen.”
Ze ontvangt nu veel verzoeken van lezers. ,,Mensen sturen mij foto’s op, waarbij ik vervolgens vraag wat hen zo raakt op die foto. Of wat hen bezighoudt. Daar denk ik dan over na. Binnen een paar uur ontvangt de aanvrager een persoonlijk shotje optimisme. Meestal is het shotje vrolijk, maar soms is ook troost op zijn plaats.
,,Er is iemand die haar shotje als schilderij heeft uitvergroot. Het hangt nu in haar keuken. Een ander zette het shotje op koffiemokken als aanmoediging voor zijn collega’s die thuis werken. Helemaal super!”