1.1 ℃
Iedereen wil oud worden maar niemand wil oud zijn.
Vroeger was oud, wijs en stond voor ervaring. Kijk naar de inheemse stammen.
Nu staat oud voor overbodig en duur.
We leven nu in een samenleving waar geld het voornaamste is. Alles word vertaald naar geldwaarde. Een feest, een ongeluk, een natuurramp of een mensenleven.
Door dit te doen kunnen we vast stellen of het waarde heeft of niet.
Door dit te doen verlagen wij ons eigen waarde.
Zo ook met onze leeftijd. Ons leven is zoveel waard dat je niet zomaar mag doodgaan.
Nu is de dood zo wie zo een lastig onderwerp, maar je leven lang word je verteld dat je je eigen boontjes moet doppen want dat is goed voor je. Daar word je zelfstandig van.
Maar als je oud bent dan mag je niet zo maar een pilletje nemen want , ja dat kan niet hoor. De dood is verboden. Als je dood gaat door je eigen hand is het moord. Ook als jij het gewild hebt.
Dus we doen alles om lang te leven. Met veel geld willen we er jong uit blijven zien.
En oud zijn is zielig en nutteloos. Want 65 worden was onder Prof. Drees een geluk en een waardering. Maar ondertussen worden we ouder en word het nu vertaald als duur.
We worden lachend 100 jaar en beginnen soms een nieuw leven na de pensionering.
Ik denk niet dat Prof. Drees dit had voorzien.
Maar de werkelijk is dat de bejaardenhuizen vol zitten met mensen die op hun dood zitten te wachten. Nu moeten we thuis op onze dood gaan zitten wachten want het word te duur, al die tehuizen met verzorgers. Want vroeger (ja ja) leefden we met een ouder of grootouder samen in huis en iedereen leerde om met elkaar om te gaan. Een goede oefening voor het latere leven in de maatschappij. Nu worden ouderen in een tehuis gestopt en kinderen in een crèche. Want we hollen mee in de samenleving.
Ja, want anders word het leven te ingewikkeld. Daar zit dan weer een prijs aan(natuurlijk).
Vroeger (ja weer) was een ouder iemand in de samenleving om raad aan te vragen en te profiteren van de levenswijsheid. Ja, nu niet meer. Als je oud bent ben je overbodig en vooral duur in de huidige samenleving.
Nu word er meewarig naar je gekeken en als je nog gezond ben dan heb je geluk gehad.
Als je zegt dat je het alleen heel goed kan hebben met je zelf is dat helemaal uit de boze.
Het geld zegt, je moet samen zijn anders ben je eenzaam en het geld profiteert er van.
Waardering en respect waar iedereen het over heeft is er nog wel maar onderhuids.
Het is geld waardig geworden. Ben je het waard of niet.
Nee, dit is niet doemdenken maar een vaststelling.
En ik ben heel benieuwd hoe wij er in de toekomst mee om gaan.
We worden ouder en zieker dus, geld wijs, hoe vertalen we dat.
Want menselijk gezien. Spiritueel gezien. Goddelijk gezien.
JE BENT WAARDEVOL, ONBETAALBAAR EN ONVERVANGBAAR.
Truus Quax
