We willen een leven vol zonneschijn en goud.
En daar doen we veel voor. Voor die mooie momenten.
De problemen, ja, daar hebben we meer moeite mee.
We stoppen ze weg of we vragen aan anderen om het op te lossen.
Maar zelf doen we er weinig aan.


Wat is dit toch? Het niet accepteren van je eigen verantwoordelijkheid. Want dat is het in wezen. Je loopt weg voor jezelf. Je acties en de reacties.
De mens is in wezen gemakzuchtig en bang.
We weten wat we hebben en niet wat er kan komen. Dus blijven we zitten waar we zitten.

Het jaar loopt ten einde en er begint een nieuw jaar.
Je baan stopt en er komt een nieuwe baan in zicht.
Je leven eindigt en er komt een nieuw leven.

Ook je leven is eindig. De dood maakt er een einde aan. Weer een einde. En je gaat weer verder met een nieuw leven. Reïncarnatie heet dit met een duur woord.
Opnieuw geboren worden. Oude zielen zijn soms wel duizend keer opnieuw geboren.
En weten intuïtief heel veel. Dat zijn die wijze mensen die een innerlijke rust bezitten waar ik jaloers op kan zijn. En nee niet iedere oudere mens is een oudere ziel.
Je ziet het ook in kinderen. De innerlijke wijsheid van vele levens.

Het einde is altijd een nieuw begin van iets anders. Dit is een natuurwet.
Maar het is soms niet te zien en dan worden we bang.
En veel mensen leven tegenwoordig in angst. En dit is heel zwaar.

Het enige wat kan helpen is een blik in de spiegel en naar jezelf kijken.
Wil je zo leven? Op deze manier? Of wil je het anders.
Kun je anders? Soms wel en soms niet. Soms is het accepteren en er zo goed mogelijk mee omgaan. En soms kun je het anders doen.
Soms is het nodig om je leven een draai van 180 graden te geven.
Dat is dan een volledig nieuw begin.

Na ieder einde is altijd een nieuw begin.

https://www.truus-quax.nl/